***************
Aşk insanı büyütür;önce hissettirdiği tarifsiz mutluluk sonra kaybetmenin verdiği derin acıyla...
Günün birinde kimselere bahsedemeyeceğiniz bir sevgiye kapılırsanız?
En derine gömmeniz gereken ve ne kadar uğraşırsanız da bir türlü peşinizi bırakmayan.Yok olup gideceğine zamanla daha da büyüyerek varlığınızı kaplayan ve sonunda kendiniz olup size dönüşen bir sevgiye?
Her bitişin yeni başlangıçlara kapı olduğunu hatırlatan Kurtlara Söyle Eve Döndüm,önyargıların yalnızca gerçek sevgiye boyun eğdiğinin de güzel bir kanıtı...
***************
Herkese merhabaa :)
Bu sefer uzun zaman önce okuduğum,blogda mutlaka yer almasını
istediğim,benim için çok kıymetli bir kitabın yorumu için buradayım.Bu kitabın
ardından kaç kitap okumuş olsam da bende böylesi bir etki yaratan kitap
olmadığını açıkça söylemek istiyorum.Ve blog açma kararımı da hızlandıran kitap
buydu.
Kurtlara Söyle Eve Döndüm...
İsmi beni o kadar meraklandırmıştı
ki...Daha sonra okuduğum,izlediğim yorumlar merakımı iyice arttırmıştı.Ve hemen
alıp okumuştum. İyi ki de okumuşum. Bu kitap beni öyle etkiledi,öyle kendine
hapsetti ki...Her satırını merak ederek okumuştum,bir an önce her şeyi
öğrenebilmek için hemen bitirmek istesem de bu kitaptan kopmamak için bitirmek
de istememiştim.
Aslında büyük bir farkındalıkla
başladım okumaya.Nelere dikkat edeceğimi bilerek ve konuya büyük ölçüde hakim
olarak okudum.Sonunda yıkılacağımı bile bile bu kitaba başladım,okudum ve
bittiğinde ise gerçekten yıkıldım.Öncesinde okuduğum tüm
kitapları sildi ve ilk sıraya yerleşti.