Sabah Yıldızı || Pierce Brown

Kitabı incelemek ve satın almak için: Goodreads || D&R || KitapYurdu || Okuoku

***

Her şey kaybedildiğinde onur ölümü emreder ama yaşayanlar için hâlâ umut var.
Altınlar tüm evrene hükmedebilsin diye zincire vurulmuş tüm renkler için.
Yalnız değilim. Kurban değilim.
Ben Azrail'im.
Acı çekmeyi bilirim.
Karanlığı bilirim.
Hikâye böyle bitmeyecek.

***

"Bana Sabah Yıldızı diyorlardı. Griffon binicilerinin ve yolcuların kışın karanlık aylarında engin buzullarda yollarını bulabilmek için izledikleri yıldız. Baharda gün ışığı geri dönerken en son kaybolan yıldız."

M U H T E Ş E M ! 

Korkunç lanet derecede MUHTEŞEM!

Bu kelimenin daha azı asla yeterli değil bu seri için. Asla! 

Altın Oğul, benim için, öyle beklenmedik bir şekilde bitmiş beni öyle bir halde bırakmıştı ki düşünmeye fırsatım olmadan okumaya başlamıştım hatta. Ve başladığım andan son sayfasına kadar beni kendine hayran bıraktı. 

Hem de çok fena. 🙈

"Bundan daha kötü yazgılar olabileceğini sanırdım fakat olmadığını artık biliyordum.İnsan ada gibi değildi.Bizi sevenlere ihtiyacımız vardı. Bizden nefret edenlere ihtiyacımız vardı. Bizi hayata bağlayan, yaşama ve hissetme nedeni verenlere ihtiyacımız vardı. Benim sahip olduğum tek şey ise karanlıktı. Bazen çığlık atıyordum. Bazen gece ya da gündüz kahkahalarla gülüyordum. Artık gecenin gündüzün ne zaman olduğunu kim biliyordu ki?

Darrow stratejileri ve zekasıyla ilk kitaptan beri beni hayran bırakıyordu zaten ama bu kitapta öyle bir boyuta geldi ki... bayıldım! Yazarın zekasına gerçekten ama gerçekten hayranım. 

Kitap başından sonuna kadar sürprizlerle doluydu benim için, hiçbir şeyi tahmin edemiyor olmak feci derecede hoşuma gidiyor. 🙊

                                       "Sahip olduğumuz tek şey rüzgara karşı o haykırış...

                                                   Nasıl yaşadığımız. Nasıl öldüğümüz.

                                                Ve düşmeden önce nasıl durduğumuz."

"Madenlerde,uzayda,şehirlerde ve gökyüzünde hayatlarımızı korku içinde yaşadık. Ölüm korkusuyla. Acı korkusuyla. Bugün ise sadece başarısız olmaktan korkuyoruz. Olamayız. İnsanlığın elinde kalan tek meşaleyle karanlığın kıyısında duruyoruz. O meşale sönmeyecek. Ben nefes aldığım sürece. Sizin kalpleriniz attığı sürece. Gemilerimizde saldıracak güç olduğu sürece.Bırakın başkaları hayal kursun. Başkaları şarkı söylesin. Biz seçilmiş azınlık, halkımızın ateşiyiz." Göğsüme vurdum.

"Bizler Kızıl, Mavi, Altın, Gri ya da Obsidyen değiliz. Biz insanlığız. Biz bir dalgayız. Ve bugün, bizden çalınan hayatları geri alacağız. Bize vaat edilen geleceği yaratacağız.

Kalplerinizi koruyun. Dostlarınızı koruyun. Bu uğursuz gecede beni izleyin, diğer tarafta sabahın sizi bekleyeceğine söz veriyorum. O zamana kadar... zincirleri kırın!"

Ama şunu da söyleyeyim bazen öyle şeyler oldu ve öyle canımı yaktı ki bu kitap... bir ara elimden bıraktım devam edemedim hatta. Tabii bu bırakış öyle uzun süremedi sadece ağlama krizlerine yakalanmamak adına bir önlemdi bu.🙈 Ama kitabı bitirip kapağını kapattığımda son derece memnun bir haldeydim. Gerçekten! 

Ayrıca unutmadan söyleyeyim, Sevro'yu çok başka seviyorum.💗 Darrow ve Sevro'nun dostluğu gerçekten harikaydı. 

Kızıl İsyan serisi kesinlikle 'iyi ki' okuduğum dediğim kitaplardan. Bana distopyayı sevdirdi, başka söze gerek var mı ki?